Kinderen uiten hun gevoelens in tekeningen, geven ervaringen een plek, oefenen hun fantasie. Beeldentaal is van nature dé taal van kinderen. Volwassenen praten als er iets is, kinderen tekenen en spelen liever. Vaak hebben zij nog niet de juiste woordenschat of weten niet wat ze nou precies voelen, hun hersenen zijn nog niet zodanig ontwikkeld dat ze kunnen terughalen wat er is gebeurd, enzovoorts. Op andere momenten is het ‘gewoon’ moeilijk om over een onderwerp te praten, willen kinderen er niet over praten of mogen er niet over praten. Op die momenten is het lezen van tekeningen een grote meerwaarde. Het kan voor volwassenen al lastig zijn gevoelens en ervaringen onder woorden te brengen. Laat staan voor kinderen, die nog op een heel andere manier voelen, beleven, ervaren, zijn. De beeldentaal sluit hier wel op aan. Dit zie je terug in spel en creatieve uitingen. De ervaringen, gevoelens, belevingen worden door een kind in beelden omgezet. Wanneer je weet wat een kind met deze beelden laat zien en je dit begrijpt, kun je er beter op in spelen.